Tkanina i ceramika przynależą do sfery codzienności i dotyku. Są użytecznymi materiałami. Wyciągam je i nadaję im inny kształt. Wzór kratki jest rozciągnięty na wąskim pasie kilkunastu metrów. Ale najpierw były rysunki. Ręczne rysunki wzoru stały się podstawą utkanej tkaniny. W procesie przenoszenia rysunku na materiał pojawiły się błędy, niektóre fragmenty kresek rozmyły się w gradientach rastra. Kratka rozjechała się i wybrzuszyła.

Na tkaninie rozstawione są ceramiczne obiekty. Mogłyby być podstawkami lub podpórkami pod inne przedmioty, lub pod głowę czy rękę. Może się wydawać, że ich błyszczące powierzchnie miękko ugną się pod danym ciężarem, tak jak glina przyjmuje kształt nadawany przez ręce. A kolory roztopionego szkliwa rozlewają się po formach. Ale to złudzenie, kształty i powierzchnie zastygły.

Jest to sytuacja odpoczynku, oczekiwania. Pora popołudniowa, w której poruszamy się powoli określając podświadomie własny ruch względem innych punktów i ciał.

Alicja Bielawska